Chelsea Crowell is een kleindochter van Johnny Cash, maar dat betekent niet dat de grote platenmaatschappijen in Nashville op haar zitten te wachten. Haar tweede cd Crystal City (Cleft Music) verschijnt net als het debuut bij een klein onafhankelijk label. De beklemmende verzameling liedjes over een pijnlijke relatiebreuk heeft de emotionele impact van de alom geprezen American Recordings van haar overleden opa. Crowell heeft het over vertrouwen en vertwijfeling. Producer en meer…

Soms is het voldoende om gewoon lekker lui een omschrijving van de artiest over te nemen om een cd te bespreken. Dat kan bij No Match For Greater Minds (eigen beheer) van Painted Saints. Dat luie, dat past namelijk precies bij de aanpak die Paul Fonfara voorstaat. Dat heb ik bij de vorige twee albums ook al uitgelegd (zie hieronder). Dus voor deze ene keer beperk ik me tot hetgeen Painted Saints zelf schrijft op de website: We describe the music as eastern european tinged indie gutter blues / shimmering melancholia / sad bastard meer…

Langston Hughes (1902-1967) was een zwarte Amerikaanse schrijver die met zijn woorden streed tegen racisme en discriminatie. Steve Mednick citeert hem op het klaphoesje van Immigrants …And Other Americans (eigen beheer) om duidelijk te maken waar de verhalen van de nummers over gaan: “Let America be America again. Let America be the dream the dreamers dreamed. Say who are you that mumbles in the dark? I am the poor white, fooled and pushed apart. I am the Negro bearing slavery’s scars. I am the red man meer…

Met het titelnummer Stream Of Conscience (eigen beheer) vestigt het bluegrassgezelschap 2/3 Goat uit New York de aandacht op het opblazen van complete bergtoppen in de Appalachen. Dat gebeurt om op die manier kolen te winnen. Een ronduit verwerpelijke werkwijze volgens 2/3 Goat en dat maken ze duidelijk met dit uitermate krachtig protest. Met haar felle stem gaat Annalyse McCoy voorop in de strijd. Steeds bozer wordt ze in het verhalende nummer, dat met de vervormde stem van Ryan Dunn op het meer…

Bijna elke dag doe ik wel een muzikale ondekking. Meestal een kleintje, een heel lekker nummer of zoiets. Mijn eerste grote ontdekking van 2012 is Hiss Golden Messenger. Wat een prachtige platen maakt deze groep! Directe aanleiding voor mijn huidige muzikale geluk is het al in de herfst van 2011 uitgekomen Poor Moon. In het huidige tijdsgewricht heb ik niet vaak zo’n heerlijke warme plaat gehoord. Hiss Golden Messenger is het nieuwe project van voormalig Court & Spark–lid M.C. Taylor. Belangrijk op meer…

Bijna een jaar geleden verloor Jezebel Jones haar woning en alle persoonlijke eigendommen tijdens een enorme gasexplosie in St. Paul, Minnesota. Gelukkig leefde ze nog. Dat alle foto’s en creatieve uitingen verloren waren gegaan was misschien wel het ergste. Om het drama te verwerken ging ze hard aan het werk. Queen Of The Devil’s Rodeo (eigen beheer) is het resultaat van die arbeid. Donkere verhalen brengen Jezebel Jones & Her Wicked Ways, maar soms zijn de nummers ook heel humoristisch. In Music Man meer…

Moest vader zich nou echt bemoeien met het liefdesleven van Lisa Oliver-Gray? Ja, dat moest. En de zangeres was maar wat blij met de inbreng van Daddy tijdens de opnamen van Dedicated To Love (eigen beheer). Daddy, dat is dus in dit geval de band van Tommy Womack en Will Kimbrough. En daarmee is duidelijk dat we hier te maken hebben met een lekkere portie roots & roll uit East Nashville. Het merendeel van de nummers op dit debuut schreef Oliver-Gray samen met Daddy en verder riep ze ook de hulp in van meer…

Hank Williams is al bijna zestig jaar dood, maar de Canadese band New Country Rehab is er in geslaagd om hem na een revalidatie weer tot leven te wekken. Drie nummers van de grootvader van de countrymuziek staan er op het debuut New Country Rehab (eigen beheer) en wat zijn het mooie afwijkende versies. Ramblin’ Man is een kale, bijna postmoderne bewerking met klassiek aandoende vioolstreken en gedrenkt in dub. Mind Your Own Business is omgevormd tot een spookachtige blues met slidegitaar en ook het meer…

Direct vanaf de eerste woorden, drie keer good-bye my love, weet je dat het goed zit. Soms is heel weinig nodig om indruk te maken. Scotty Alan doet het met een stem als een omver gehakte boom waarvan de ringen plots open en bloot de kou te verduren hebben gekregen. Hij leeft in een houten cabin in the Northwoods in Michigan. In januari van het vorig jaar verliet hij de sneeuw om in Los Angeles Wreck And The Mess (Spinout Records) op te nemen. David Lindley speelt op dat openingsnummer Good-Bye fiddle en meer…

Het valt niet mee om het goede te ontdekken in The Good In Goodbye (India/Big Lake Music/Rough Trade). Dat heeft alles te maken met de prachtige voorganger No Fool For Trying, waarop de twee Canadese vrouwen die Madison Violet vormen een eigen route volgden tussen de folk van Indigo Girls en de alternatieve country van Freakwater. Die weg hebben ze op dit nieuwe album niet gevonden. Ze beginnen met het niet al te bijzondere If I Could Love You, waarbij meer…