Een nieuwe cd van Michael Fracasso. Liefhebbers weten dan genoeg. Kopen en genieten van het vakmanschap van de tegenwoordig in Texas wonende singer-songwriter. Ze hebben ook dit keer gelijk. Saint Monday (Lucky Dice) staat weer bol van de mooie liedjes. Je moet wel tegen de ietwat nasale stem van Fracasso kunnen, maar als dat geen probleem is valt er weer veel te genieten. Ik noem als persoonlijke favorieten: het bluesy Elizabeth Lee, dat klinkt als een oud bewerkt werkmanslied en handelt over meer…

Over Plays More Blues, Ballads & Favorites (Proper/Rough Trade) van Jimmie Vaughan kunnen we heel kort zijn. Want bijna alles wat we er over zouden kunnen melden, hebben we destijds al opgeschreven in de recensie van Plays Blues, Ballads & Favorites. Deze nieuwe collectie covers is al net zo goed. Met als extra attractie Lou Ann Barton die zingt op enkele nummers. Toch nog wat toevoegingen dan ten opzichte van het eerste stukje. Vaughan heeft T-Bone Walker en de jonge Johnny ‘Guitar’ Watson in zijn vingers. Geweldige complimenten, toch meer…

Zelfs als je van mening bent dat conceptalbums eigenlijk in strijd zijn met het wezen van rock-’n-roll, kun je je zo af en toe toch behoorlijk laten meevoeren door zo’n ambitieus project. Dat gebeurde bij The Letters Of Dr. Kurt Gödel (eigen beheer) van Levi Weaver. Kurt Gödel (1906-1978) was een Oostenrijks-Amerikaans wiskundige die wordt beschouwd als een van de belangrijkste logici door zijn invloed op het wetenschappelijke en filosofische denken. In zijn teksten behandelt Weaver de menselijke zoektocht naar zingeving meer…

De jonge Engelse band Scoundrels maakte een vliegende start dankzij de bemoeienis van enkele grote namen, toch heeft hun debuut Scoundrels (Blue Horizon/Rough Trade) nog niet al teveel teweeg gebracht. Best jammer, want na meerdere draaibeurten blijven de nummers lekker haken. En als je aan de belangrijkste voorwaarde van een goed liedje weet te voldoen, dan heb je toch wel recht op wat aandacht. Ook al hebben deze jongens hun sound niet helemaal zelf uitgevonden, met behulp van anderen zijn ze er wel meer…

Een oude, wat zonderlinge man sprak Patrice Webb tien jaar geleden aan in de tram en liet haar ongevraagd weten dat ze er hoogst ongelukkig uitzag. Enkele dagen later besloot ze zo maar uit het niets een gitaar te kopen, terwijl de vijftiger sinds haar studententijd geen instrument meer in handen had gehad. En nu ligt er zomaar het album Photographs (eigen beheer) met daarop elf eigen liedjes. De Californische beschikt over een heldere stem en er is werkelijk niets gekunstelds aan haar volstrekt natuurlijke voordracht. Webb beweegt meer…

Ha! Mijn plaat van het jaar. Ik kan er niet omheen, want Buffalo Killers 3 (Alive Records) combineert op jaloersmakende wijze geliefde genres als countryrock, classic rock en powerpop. Ik noem wat namen die mij te binnen schieten bij het extatisch beluisteren van deze geniale retrorock-plaat: Neil Young, James Gang, Big Star. Wat hebben deze boys uit Cincinatti, Ohio een fantastische sound gecreëerd – en daarmee een enorme stap vooruit gezet ten opzichte van hun eerdere (2) platen. Buffalo Killers is een trio langharige, overwegend baardige knapen meer…

De Amerikaanse Shelby Lynne is een toonbeeld van veerkracht. Op 17-jarige leeftijd werd ze samen met haar zusje Allison Moorer (nu getrouwd met Steve Earle) opgevangen door familie, nadat haar drankzuchtige vader eerst zijn vrouw had omgebracht en daarna zichzelf. Drie jaar later debuteerde Lynne met een in Nashville opgenomen countryplaat. Na vijf albums had ze er genoeg van om het speeltje te zijn van platenbazen. In 1999 verscheen I Am Shelby Lynne, een geweldig statement gedrenkt in sublieme countrysoul. Met Revelation Road meer…

De naam Lauderdale is gevallen (in de recensie van Glossary), dus hoog tijd dat we het hier ook hebben over de nieuwste cd van deze band, Moving On (eigen beheer). De band uit het legendarische Muscle Shoals, Alabama. levert met deze tweede cd een heerlijke schijf af. Hij begint enigzins melancholisch met het titelnummer, maar via het midtempo Dressed Like The Devil, komt in het derde liedje The Grant de aap uit de mouw. Lekker harde gitaren waar Niles Lee met de ruw weemoedige stem overheen zingt. Hierna wordt het gas weer meer…

Comanchero is een band uit Boston die op de derde cd The Undeserved (Horse Fuel Records) een ouderwets soort countryfunk laat horen. Daarbij zeilt het gezelschap af en toe vervaarlijk dicht langs de afgronden van foute softrock. Enkele Caraïbisch getinte nummers zorgen er zowaar voor dat we namen als Loggins & Messina en Jimmy Buffett droppen en daar worden we eerlijk gezegd niet blij van. Maar welbeschouwd is het wel een interessante keuze natuurlijk. Want wie maakt er nog zulke muziek? De vijf leden meer…

In Rockvale, Tennessee staat een huis. En in dat huis is een van de mooiste platen van 2011 gemaakt. Verantwoordelijk daarvoor is de band Glossary uit het naburige Murfreesboro. Het kwintet huurde dat huis, richtte het in als studio en kon er maandenlang in de vrije uurtjes aan Long Live All Of Us werken.  Glossary behoort tot het rijtje Lucero, Lauderdale, Two Cow Garage en, vooruit, Drive-by Truckers, maar is daarvan verreweg het meest poppy. Dat laatste blijkt eens te meer op deze nieuwe schijf. De soms stevige altcountry krijgt meer…