Terwijl overal in den lande nieuwe festivals uit de grond gestampt worden, zijn er een aantal kleine podia die al jarenlang met de regelmaat van de klok gelegenheid bieden aan rootsartiesten om hun ding te doen. Een van die podia is De Parel van Zuilen in Utrecht. We gingen een kijkje nemen.
Bij aankomst op het landgoed Daelwijk, gelegen aan de Vecht op Burgemeester Norbruislaan 17 waar de Parel van Zuilen gelegen is, treffen we programmeur Joost van Es en eigenaar Gerard-Joost Esser meer…






1 januari, de eerste dag van alweer een nieuw jaar. Elk jaar opnieuw. Tenminste, daar gaan we -kijkend naar een ogenschijnlijk steeds minder rooskleurige toekomst- gemakshalve maar vanuit. Het is natuurlijk ook bij uitstek de dag om zaken die het jaar voorafgaand minder goed zijn verlopen opnieuw én met goede voornemens & elan op te pakken; aan te gaan. Een ‘nieuw’ begin. Maar het is ook een dag waarop mensen ons ontvallen én in een verleden ontvallen zijn. Zoals natuurlijk elke dag aan de orde is. Bekende mensen en nog veel
“De beste wensen!”, “Dankje, jij ook”. Ik hoor het mezelf al zeggen de komende dagen, die wat obligate zinnen die je rond de jaarwisselingen uitspreekt tegen buren, familie, collega’s en zelfs vrienden. Natuurlijk, de sociale omgang vraagt dat nu eenmaal van je, maar eigenlijk voel ik me altijd wat opgelaten bij die plichtspleging. Wat ik hen echt toewens, ik denk immers niet over mezelf als slecht mens, is veel geluk. Maar dan in de zin dat, in omstandigheden waarin het kwartje beide kanten
Swamp Dogg noemt zichzelf de meest succesvolle mislukking van Amerika. Zijn volstrekt unieke soulplaten uit de jaren zeventig verkochten voor geen meter, toch had hij een Rolls Royce, Mercedes en Eldorado Mark IV op zijn oprijlaan staan. Van de 72-jarige cultheld verscheen een spetterend nieuw album: The White Man Made Me Do It.
Lijstjestijd, de fijnste tijd van het jaar. Terugkijkend op de twaalf maanden die achter ons liggen: wat waren de platen waar ik het meest van genoten heb? Waar heb ik goede herinneringen aan? Maar het brengt ook een lichte stress met zich mee want: zie ik niets over het hoofd? Lever ik straks mijn lijstje in, en kom ik drie dagen later achter dat ik die en die plaat vergeten ben. Tegenwoordig houd ik daarom gedurende het jaar al in een mapje op Spotify bij van wat mogelijk aan het eind van het jaar in mijn 

