Hey Mavis is een trio uit Akron, Ohio, dat op Red Wine (eigen beheer) blijk geeft van een eigenwijze opvatting over akoestische folkmuziek. Soms horen we oude folk, zoals op Tell Me Lover True, maar de ruim vijf minuten dat het nummer duurt, geeft al aan dat de ambities van Hey Mavis hoger reiken. Er gaat iets dreigends uit van het nummer, ondanks het heldere belletje en de fraaie zang. Eenzelfde soort bekoring als het werk van iemand als Alela Diane roept het op. Het titelnummer klinkt trouwens eerder als nette pop uit de jaren vijftig. Niet zo vreemd, want Laurie Michelle Caner en Sarah Benn maken ook deel uit van The Rhondas, een geheel uit vrouwen bestaand gezelschap dat gespecialiseerd is in harmonieuze samenzang. Maar de man van Hey Mavis, Eddie Caner, is zeker zo bepalend voor het geluid van het trio. Deze Caner stond als violist op het podium met uiteenlopende artiesten zoals Luciano Pavarotti, Smokey Robinson en Jimmy Page met Robert Plant. De experimentele verkenningen op viool van hem kunnen bijna vals klinken, zoals op Knock Me Off My Feet, maar in werkelijkheid zijn dat ongetwijfled uitermate knappe staaltjes instrumentbeheersing. Zijn vioolspel herinnert soms aan de briljante Richard Bowden, terwijl de meer klassieke streken ook onder de kin van Abigail Washburn tot stand hadden kunnen komen. Laurie Michelle Caner (banjo) schreef op een nummer na al het materiaal voor Red Wine. Dat andere nummer is van de hand van Sarah Benn (bas). Een getalenteerd trio met een knap door Don Dixon geproduceerd debuut. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie