Tony Kamel, een naam waar je, als je ‘m op z’n Nederlands uitspreekt, best om kan lachen. Maar met Back Down Home, het debuut van Kamel, hoef je niet te lachen, hoor. Dit is heel degelijke southern americana, uitgebracht op het label van Bruce Robinson, The Next Waltz. Doet wel denken aan iemand als Grayson Capps. Een beetje hese stem en opererend in een reeks van stijlen, maar iets minder intens als Capps. Gulf of Mexico-muziek. De in Houston geboren Kamel zingt er ook over in Slow On The Gulf. Er wordt op die kustwateren ook gesurft natuurlijk, maar wat doe je als je dat met het meer…

Hé, een nieuw album van Sarah Borges. Ditmaal zonder haar begeleiders The Broken Singles. Tsja, die pandemie, hè. Voor dit nieuwe album ging Borges thuis in Boston, met een akoestische gitaar, in de kast zitten voor de rudimentaire opnames van 10 nummers. Die stuurde ze naar haar vaste producer Eric Ambel met het verzoek er echte songs van te maken. Hij zocht er de juiste mensen bij die hun bijdrages instuurden. Zo kwam met het nodige knip- en plakwerk het toepasselijk getitelde Together Alone (Membran) tot stand. En het is op deze manier nog best wat geworden. Je meer…

Kijk nu alleen al eens naar die hoes van The Architect (Garment District Records), die is toch prachtig? Alleen daarom al verdient David James Allen een ster. Nee hoor, die vier sterren komen de Canadees voor dit album volledig toe op grond van de songs die hij ten gehore brengt. Die zijn stuk voor stuk (10) de moeite waard. Laten we het rootsy pop noemen, maar dan wel behoorlijk rootsy. Allen had in zijn twintiger jaren behoorlijk wat met zichzelf te stellen, in psychisch opzicht. Die tijd ligt nu achter hem, hij is gelukkig, maar hij weet die ervaringen uit het verleden wel goed meer…

De Zweedse Sofie Livebrant heeft acht gedichten van Emily Brontë op muziek gezet. Oude Britse folk past het best bij dat vaak in wanhoop gedrenkte werk van de Britse schrijfster die leefde van 1818-1848. Weep The Time Away (Rootsy Music/V2) is een uiterst sfeervol werkstuk geworden. Livebrant (zang, gitaar) werkte nauw samen met producer Johan Lindström (gitaar, pedal steel, bas, synthesizer, orgel, piano, zang). Na het als een zucht voorbijtrekkende Mayflowers, valt op Shall Earth No More Inspire Thee vooral het fraaie gitaarspel op. Het voelt aan als oudere folk, maar de combinatie van meer…

Na Mariosa Delta uit 2017 weer eens een nieuw album van Fred Wickham. Als Fred Wickham Caravan deze keer. Met zijn oude maatje Richard Burgess met wie hij ruim twintig jaar geleden al altcountry maakte in de band Hadacol. Town Without Soul (Black Site/Sonic RendezVous) biedt wederom country van het alternatieve soort, met af en toe fijne scheuten soul. Dat laatste vooral als er blazers om de hoek komen kijken. Zoals dat het geval is in Just Because You Can. De gastrol van zangeres Angela Hacker helpt daarbij ook. En met een trage tik op de rand van het drumstel weet je ook altijd precies meer…

Sam Lewis heeft zich bij Martin Harley en Daniel Kimbro gevoegd voor een aangenaam en vooral uiterst relaxed album. Op Harley Kimbro Lewis (eigen beheer) duiken de drie vooral in het verleden. Op Grey Man doen Harley Kimbro Lewis dat zoals Ry Cooder het ook kan. Met respect voor oude tradities en andere culturen. Geen moment oubollig. Het album herinnert ook aan het werk van iemand als Brendan Croker. Neighbors is een grappig liedje over buren die het niet leuk vinden dat ze buren hebben. De Engelsman Harley bracht zijn blues de hele wereld over tijdens avontuurlijke reizen. Kimbro komt meer…

De titel van Neon Dream (eigen beheer) komt uit het liedje Austin Motel, waarmee het album opent. Audrey Spillman kijkt op het nummer terug op de tijd dat ze haar man Neilson Hubbard leerde kennen. De twee reden van Nashville naar Austin om daar wat gerepareerde apparatuur voor in de studio op te pikken. Spillman kende de stad nog niet en ze hadden er een geweldige tijd. De akkoorden glijden langs het neonlicht. Een en al warmte. De intieme sfeer blijft op de meeste nummers behouden. Alleen met de stampende jazzrock van Breakthrough breekt ze daar even doorheen. Ze besluit met meer…