Was 2021 een goed americana-jaar? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Zonder liveconcerten dook ik in mijn cassetteverzameling met live-opnames van de radio. Wow, wat was die Chris Isaak in zijn begintijd nog lekker ongepolijst. En luisterde ik naar het FM- en internetradiostation WEVL.org uit Memphis. Met dj’s die hun eigen platen uitzoeken en een verzoek om de Nederlandse band de Tröckener Kecks te draaien honoreren. Niet via een download maar gewoon vanaf de cd die in hun verzameling stond. Misschien reed er wel iemand met zijn Cadillac met open raam langs Graceland en kon Elvis meegenieten van die Nederlandstalige rock.
Van de volgende tien fijne albums heb ik afgelopen jaar ook genoten.

1. Steve Earle – J.T.

Deze sympathieke troubadour verloor zijn zoon Justin Townes. Dit album met nummers van zijn zoon is zijn eerbetoon aan hem. Een aangrijpend album van liefhebbende vader. meer…

Sinds maart vorig jaar werk ik volledig thuis. Dat kan als eindredacteur van Dagblad van het Noorden (en Leeuwarder Courant) prima. Het betekent wel dat mijn bezigheden voor deze site steeds meer op werk zijn gaan lijken. Zelfde plek achter de computer immers. Soms vraag ik mezelf dan ook af: waarom doe ik het eigenlijk allemaal? Want zo’n site levert geen cent op. Gelukkig werden er al die jaren albums gestuurd om te recenseren. Nog voor ze in de winkel lagen. Dat was de beloning. Maar tegenwoordig zenden artiesten en platenmaatschappijen een mailtje met een code voor een download. Doe ik niets mee. Muziek verdient een verpakking. Dus hoe dat verder moet? Ik hoop er binnenkort op terug te komen.

1. Israel Nash – Topaz
De klanken op Topaz zweven als een poncho om een pirouette draaiende hippie. De heuvels van Dripping Springs zijn een geweldige uitvalsbasis voor glijvluchten door de kosmos. Puntige bijdragen op blazers voegen een nieuwe dimensie toe aan de groovy gitaarrock van Nash, die heer en meester is in zijn eigen studio. meer…

Gelijk aan 2020 was het voorbije jaar er nu niet echt een van frequent concertzalen bezoeken, hetgeen overigens vele malen vervelender was én is voor allen die in deze sector werkzaam zijn. Een drama, vooral voor muzikanten; organisatoren; bookers; venues & technici dus, terwijl ook andere sectoren het lastig hebben. Het jaarlijkse lijstje is echter normaliter veelal wel mede gebaseerd op live-ervaringen, die van 2021 dus wederom niet. Het was dus vooral thuis luisteren. Het resultaat van een, ondanks alles, toch wel fijn, muzikaal jaar ziet er dan uiteindelijk zo uit:

1. 1. John R. Miller – Depreciated

Bijna drie jaar geleden John R. Miller ontdekt door een recensie op deze site van het album The Trouble You Follow. Voor de volledigheid: bij dat album stond er nog The Engine Light achter zijn naam. Miller is al even bezig, overigens, bijvoorbeeld als bassist bij The Hackensaw Boys (of bij meer…

2021: het tweede annus horribilis op rij. Ik kan het niet anders omschrijven. En ik wijd daar verder ook maar geen woorden aan. Maar ook dit jaar had ik een americana-dip. In de zomermaanden luisterde ik nauwelijks naar albums uit ons geliefde genre. Dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat er nauwelijks of geen live-optredens zijn geweest in die periode (die eigenlijk de gehele eerste helft van 2021 besloeg). Live-optredens scherpen mijn gehoor, of zoiets. Nieuwe albums gaan meer leven door de liedjes een keer live te horen. Het is een soort dynamiek tussen albums en live-optredens die me vooral bekoort. En zo komt het dat ik dit jaar met moeite 15 albums die ik de moeite meer dan waard vind bij elkaar kon schrapen. Met een voor mij logische nummer 1, een album dat me iedere keer weer van mijn sokken blaast. Natuurlijk loop ik in de komende tijd tegen andere albums aan die mijn lijst zo zouden kunnen aanvullen. Ik hoop het in elk geval. En voor volgend jaar: mogen we een lekker gevulde live-agenda aantreffen?

1. Doc Feldman and the Alt + Cntry + Delete – A Healthy Dose Of Anxiety
Een magnifieke plaat, waarop 10 liedjes in net minder dan een uur je meevoeren in de donkere wereld van de Kentuckian Doc Feldman. Donker inderdaad maar niet zonder hoop. Voor mij altcountry zoals het bedoeld is. meer…

De dag waarvan je wist dat die ging komen. Natuurlijk, ook in dit bewogen jaar (to say the least) gaan we op zoek naar de fijnste americana- en alt.country-albums die er verschenen. Van liveoptredens was in 2021 niet veel sprake, dus moesten we het qua muziekbeleving toch vooral (weer) van albums hebben. Albums die je kocht, downloadde, of beluisterde via allerlei streamingdiensten. We zijn echt benieuwd naar welke platen jullie dit jaar beroerden. Daarom: stuur ons, uitsluitend via deze speciale stempagina (klik), je lijst met 10 favoriete americana-albums die in 2021 verschenen (als je niet tot 10 komt, dan minimaal 5). Dan maken wij van al die ingezonden meer…

Hierbij het laatste deel van de toelichtingen van de lezers op hun favoriete albums uit de periode van 2000- 2020. Het is en was een genoegen om daarvan kennis te nemen.

John Fullbright – From the Ground Up
Twee keer heb ik John Fullbright zien optreden. Gedreven. In totale overgave vaak zijn publiek vergetend. Hemel en aarde kwamen samen. From the ground up. Jericho blijft het mooiste nummer. Misschien wel van de laatste twintig meer…

De favoriete albums uit de periode van 2000 tot en met 2020 van de inzenders 34 tot en met 45 vind je hieronder. Het is weer al parelvissen!

Jeffrey Foucault – Stripping Cane
Wat was het ongelofelijk moeilijk kiezen. Er is zo ontzettend veel moois uitgebracht dat het vrijwel niet te doen is. Maar over mijn nummer 1 heb ik geen seconde getwijfeld. Dit album is al jaren mijn favoriet. Prachtige zang, ingetogen meer…

We zijn alweer toe aan het derde deel van de favorieten 2000-2020. Lees hieronder waarom  diverse inzenders hun favoriete plaat uit dit tijdperk zo goed vinden. Het wordt zo ook een heerlijke muziekzomer.

Ryan Adams – Love is Hell
Alhoewel een beetje donker album, vind ik de kracht van de composities ontzettend sterk, met name de aaneenschakeling van de eerste helft van het album. Dit album heeft meer…

Vele inzenders van de lijstjes met favoriete albums van 2000 tot en met 2020 gaven een toelichting op hun nummer 1. Hieronder volgen, wederom in willekeurige volgorde, weer 11 inzendingen. Doe er je voordeel mee!

Slobberbone – Everything you thought was right was wrong today
De band die mij de AltCountry swamps heeft ingetrokken en waar ik niet meer ben uitgekomen. Na het magistrale Barrel Chested uit 1997 kwamen Brent Best & Co in 2000 met meer…

Bij het samenstellen van de top 20 van favoriete albums uit de periode 2000-2020 vroegen we de lezers ook om een toelichting op hun aller- aller- allerfavorietste plaat. Ruim 50 respondenten gaven daaraan gehoor, soms heel uitgebreid, soms kort maar krachtig. De komende tijd gaan we, in 5 afleveringen, deze toelichtingen met jullie delen. Zodat we een mooie soundtrack krijgen voor de zomer, die nu dan toch eindelijk aangebroken lijkt te zijn.

Daar gaan we (in willekeurige volgorde):

meer…