Het onbetwiste hoogtepunt van deze plaat is de openingstrack La Llorona, een instrumental die het woestijnzand langs de plinten jaagt. Tim ‘Too Slim’ Langford speelt hier met zoveel impact dat je hem bijna naast de betreurde Rainer Ptacek zou plaatsen. Wat daarna volgt op Broken Halo (Underworld Records) kan dan eigenlijk alleen maar tegenvallen. Maar doet dat dus niet. Dit is namelijk een hele sterke plaat van de man die het hier fikst zonder zijn Tailgaters. Hij is te horen op akoestische gitaar, dobro, tenor ukelele, mondharmonica en elektrische basgitaar en meer…

De naam Butch Vig staat voor altijd geschreven in de annalen van de rockgeschiedenis als producer van Nirvana´s Nevermind. De grunge van dat album was beeldbepalend voor de jaren negentig. Ook op belangrijke platen van Smashing Pumpkins, Sonic Youth en andere bands draaide Vig aan de knoppen. Bovendien bestuurt hij vanachter zijn drumstel ook nog eens zijn eigen succesvolle band Garbage. Op The Emperors Of Wyoming (Proper/Rough Trade), het titelloze debuut van een vriendenclub, is zijn rol minder beeldbepalend. Zo deelde meer…

Op I Hear The Wind In The Wires (Black Hen Music/Continental Record Services/Munich) van de Amerikaanse Canadees Jim Byrnes staan dertien countrycovers. De zanger wordt zoals we inmiddels gewend zijn bijgestaan door gitarist en producer Steve Dawson. Samen met de andere begeleiders brengt Byrnes je terug naar de tijden van Hank Snow, Hank Williams, Harlan Howard en al die anderen. Met zijn geweldige stem trekt Byrnes alles naar zich toe in versies die getuigen van een diep respect voor de originelen. Wat een meer…

Californische countryrock van het introspectieve soort, dat is hetgeen Topanga Ranch Motel (eigen beheer) van Skyline Drive te bieden heeft. Liedjesschrijver Derek Thomas, die eerder in de psychedelische rockband 60 Watt Kid actief was, werkte zijn nummers uit met multi-instrumentalist Erik Kristiansen, die zich helemaal focuste op de steelgitaar. In het kleine in een canyon gelegen onderkomen van Thomas werden ook andere musici uitgenodigd. Het merendeel van het materiaal bevat echo’s van mensen als meer…

Dit is echt zo’n plaat waarvan ik weet dat hij door het Nederlandse en Belgische americana-publiek omarmd zou worden indien men van het bestaan ervan zou weten. Welnu, bij deze dan. Overigens zijn wij hier aan de Noordzee niet de enigen die nauwelijks van Kate Mann’s Rattlesnake On The Road gehoord hebben. De plaat is bij mijn weten nergens besproken. Naar het waarom kunnen we slechts gissen. Het kan in elk geval niet aan de kwaliteit hebben gelegen want die is op deze schijf van de singer-songwriter uit New Mexico weer meer…

De verrassing van Inspiration (Blue Rose Records/Sonic Rendezvous) zit hem vooral in de verschijningsvorm. Dit is namelijk een dikke dubbelaar. Naast de elf nieuwe nummers op cd 1 is er een heel bijzondere bonus met nog eens elf nummers van vorige albums. Een uitstekend initiatief van het Duitse label Blue Rose, want Shurman is in Europa nog vrijwel onbekend. Aaron Beavers is de spil van de band. Vier jaar geleden verhuisde hij van Los Angeles naar Austin. Erg veel heeft dat niet veranderd aan de sound. Shurman, zo kan worden opgemaakt uit meer…

Een optreden van Malcolm Holcombe is als een woeste rivier. Je verwacht dat de Amerikaan elk moment kopje onder zal gaan in een maalstroom aan emoties. Constant wippend op een stoel gedraagt hij zich als een gestoorde zwerver. Maar wel een die briljante liedjes schrijft. Op de hoes van Down The River (eigen beheer/Rough Trade) houdt hij het hoofd net boven water, maar zo te zien is hij nu toch echt reddeloos verloren. Dat blijkt heel erg mee te vallen. Op zijn nieuwste album wordt Holcombe bijgestaan door de eredivisie van de americana. Wat te meer…

In de uit Houston, Texas, afkomstige band Grandfather Child treffen we Robert Ellis aan. Die maakte vorig jaar diepe indruk met Photographs, een album vol intelligente countryfolk en trage countryrock. Op Grandfather Child (New West/Rough Trade), het titelloze tweede album van deze formatie, tapt hij uit een heel ander vaatje. Daarbij moet wel worden aangetekend dat Ellis in deze band een ondergeschikte rol als bassist heeft. Zanger en steelgitarist Lucas Graham zwaait de scepter. Hij meer…

Tot in de puntjes verzorgd en toch vol soul, dat is maar weinigen gegeven. De betreurde Walter Hyatt had die kwaliteit. Tony Denikos is ook zo iemand. Want wat een werkelijk schitterende plaat is zijn Under The Church (eigen beheer). Zeer, zeer aanbevolen voor de fans van Walter Hyatt en diens grootste fan Lyle Lovett. De uit de Amerikaanse staat Maryland afkomstige Tony Denikos presenteert op zijn vierde schijf tien uitmuntende nummers die je zou kunnen scharen onder countrysoul. Maar in zekere zin zou je hem daarmee tekort doen. Want de fijnzinnige meer…

Het eerste nummer op Brian Webb & The Sum Of Our Histories (Lucky Dice) begint met een droge klap waarna een spannend basloopje volgt. Vervolgens wordt het opgesierd met gemene gitaarlickjes,  voordat Webb begint te zingen. Met dit Down Home wordt gelijk de toon voor de rest van de cd gezet. En die is prima. De singer-songwriter uit Boston komt op dit album véél rauwer voor de dag dan op Strange Way To Grieve uit 2010. Webb is de laatste jaren ernstig ziek geweest en heeft niet veel kunnen optreden Wel stak hij veel tijd in meer…