Het uit Boston afkomstige Girls Guns and Glory is duidelijk gegroeid op het nieuwe album Sweet Nothings (Lonesome Day Records/Proper). De band rond de op een prettige manier als Chris Isaak zingende Ward Hayden slaagt er in om buiten de bekende stramienen te treden. Honky tonk en rockabilly vormen slechts op de achtergrond de basis voor deze band op de vierde cd. De befaamde Paul Q. Kolderie (Lemonheads, Buffalo Tom, Radiohead, Uncle Tupelo) tekende voor de produktie en hij deed dat samen met Adam meer…

Prachtige liedjes staan er op Across The Borderline: Lie To Me (Proper) van BettySoo and Doug Cox. Tien covers van achtereenvolgens Jeff Talmadge, Jane Siberry, Loudon Wainwright III, Butch Hancock, David Halley, Blaze Foley, Bob Carpenter, Doug Sahm, Betty Elders en Guy Clark komen langs. Bij het schitterende nummer Boxcars van Butch Hancock haak ik af en daarna laat mijn gevoel me definitief in de steek bij de rest van het album. De Texaanse van Koreaanse komaf BettySoo zingt heel mooi en zuiver meer…

Midnight In Gloryland (eigen beheer) is een album met rustgevende kwaliteiten, wat iets totaal anders is dan slaapverwekkende muziek. David Robert King is een singer-songwriter uit de Amerikaanse staat Idaho die bijzonder positieve liedjes brengt. Dit is niet van dat overdreven blije gedoe of van die nietszeggende zand-tussen-de-tenen-deuntjes als een Jack Johnson, maar het is eerder overdenkend met dankbaarheid als eindconclusie. Titels als Kyrie en Heaven maken duidelijk dat hij religieuze thema’s niet schuwt, maar hij meer…

Zes jaar geleden zette Nathan Hamilton op Blue Highways de kleine zaal op z’n kop met een onstuimige rockshow. Toen dacht ik dat we daar nog veel van zouden horen (in ieder geval letterlijk).  In 2007 bracht hij de cd Six Black Birds uit, een nogal stevig album dat mij persoonlijk niet erg kon boeien. En daarna verdween hij van de radar. Nu ik zijn nieuwste album, Beauty, Wit And Speed, beluister en zijn website lees, blijkt hij in 2008 nog een cd, Receive, te hebben uitgebracht die hier te lande niet is opgemerkt. Onterecht trouwens want meer…

Zijn vader speelde thuis zo ongeveer de klok rond nummers van John Prine en John Stewart, vaak met vrienden die ook een instrument meebrachten. Geen wonder dat de in het Canadese Nova Scotia geboren Nate Wallace nadat hij naar San Francisco was getrokken zelf ook gitaar begon te spelen. Tegenwoordig woont hij in Portland, Oregon, en Used To It Now (Deer Lodge Records) is de tweede cd van zijn band Hearts Of Oak. Dat Portland een gezonde broedplaats is voor altcountry moet zo langzamerhand wel meer…

Open de website van Joe Mazzari en er verschijnen vijf Polaroid-foto’s met gitaren en een versterker, opgesteld voor een kast vol elpees. Mazzari is een rocker in hart en nieren die in het verleden samenwerkte met Johnny Thunders. Zo kwam hij in aanraking met de legendarische producer Jimmy Miller (verantwoordelijk voor Exile On Main Street van The Rolling Stones). Met zijn groep The Daughters nam Mazzari een plaat op onder leiding van Miller die echter nooit werd uitgebracht. Al die invloeden zijn terug te vinden op Chasing 61 Ghosts (eigen beheer). Dit meer…

De een na de andere briljante melodie laat Rob Lytle horen op zijn nieuwste cd You. Must. Stop. En of dat nog niet genoeg is zijn deze voorzien van prima (en soms geestige) teksten. Nee, eerlijk is eerlijk, van deze Rob Lytle had ik nog nooit gehoord. En het feit dat hij dit jaar een Kerville New Folk-finalist was zegt me niet zoveel. Dat zijn er namelijk elk jaar veel meer (30!). Één van de 6 winnaars van 2011 was trouwens A.J. Roach, op wiens stem die van Rob Lytle een beetje lijkt. Wat geknepen en nasaal. Lytle’s manier van zingen is echter veel meer…

Countryrock zit ze toch blijkbaar echt in het bloed daar in Californië. Neem nu Nate Latta die met Broken Glass (eigen beheer) een heel lekker debuut aflevert. En het is niet zozeer de ouderwetse variant van countryrock, maar eerder iets dat Latta zelf het liefst omschrijft als a cross between Johnny Cash and The Clash. Latta begint sterk met het prachtige California, dat de sfeer heeft van het album Guitar Town van Steve Earle. Hetzelfde geldt voor Sweet Bariloche. De invloeden van Social Distortion en Ramones die meer…

De zes nummers op Just Out Of Sight (Departure Records) van Edgehill Avenue duren samen zo ongeveer een half uur. De band uit Louisville, Kentucky, bouwt de nummers zorgvuldig op tot naar classic rock neigende proporties. Blood & Fire is door het bepalende toetsenspel en gastvocaliste Donna Mason niets minder dan een fraai stukje southern rock. Zanger en belangrijkste songschrijver Drew Perkins heeft een timbre als Gordon Downie van Tragically Hip. Die richting slaat Edgehill Avenue ook wel in. Paul Nevitt (orgel en meer…

De Californische zangeres Rita Hosking verraste ons in 2009 met het prachtige Come Sunrise, een heerlijke cd met oude Appelachiaanse folk en country die hier 5 sterren kreeg. Burn (Lucky Dice Music) heet nu de opvolger.  En, nou, ik draai er maar niet omheen: zo goed als Come Sunrise vind ik ‘m niet.  Zo, dat is er uit. Welnu, Burn is daarmee helemaal geen slechte plaat. Verre van dat, alleen de verrassing is er van af. Hier en daar klinkt het gebodene een beetje gewoontjes. Niet op Ballad For The Gulf Of Mexico, een meer…