‘Tell me a swamp story / Not like the ones on tv / I want something that makes me shiver / Feel the coldness in my knees.’ Tony Joe White zingt het op het allerlaatste nummer van Rain Crow (Swamp/Yep Roc/V2). Het is precies wat hij op de acht nummers die aan Tell Me A Swamp Story vooraf zijn gegaan, gedaan heeft. Verhalen uit het moeras trekken. En wel op zo’n manier dat die luie sound uit Louisiana de luisteraar de luidsprekers intrekt. Daar is geen verzet tegen mogelijk. De gitaar van White zuigt je op. En als het zijn gitaar niet is, dan toch meer…
Aaron Beavers overwoog met de muziek te kappen, nadat hij in scheiding kwam te liggen. Zover kwam het niet, het bleef bij een pauze van twee jaar. Met East Side Of Love (Blue Rose Records/Sonic Rendezvous) is de band waarin hij de rol als songschrijver deelt met Michael Therieau terug. 
“It’s a thin line between love and hate” zongen The Persuaders (en The Pretenders) al. Nu ging het in dat liedje over de liefde voor een vrouw en niet om de liefde voor muziek. Maar in mijn relatie met muziek speelt ook een lijn. De lijn waarover ik het hier wil hebben. Iedereen kent hem wel: de scheidslijn tussen de soort muziek die je mooi vindt en die muziek waar je niets van moet hebben. In mijn geval loopt er dus zo’n lijn tussen alternatieve country en de muziek 
Val niet voor een getrouwde vrouw, die breekt namelijk je hart en loopt weg voordat je het door hebt. Kijk, daar heb je wat aan. Gratis advies en dat direct al op het eerste nummer van Paradise City (Hot Tramp Records). 
Music For Outcasts (Decor Records/Bertus) is een heerlijk debuut van 
Op Backpack zingt Bill Madden-Fuoco over enkele bands die van invloed zijn geweest op hem. Hij noemt Camper Van Beethoven, The Waterboys en Midnight Oil, maar na beluistering van This Year’s Storm (eigen beheer) van 
Het waren tumultueuze jaren voor 
Folk Art (eigen beheer) is een verzameling naïeve liedjes die begint met de geboorte van de ik-figuur die daarna verwonderd om zich heen kijkt in Constantly Tweaking. 
Er is geen mooiere tijd voor de muziekliefhebber dan nu. Van alle kanten komen prachtige platen op hem af, vanuit alle hoeken van de wereld. Dat is wel een beetje verwarrend, want hoe hou je het allemaal bij? Gewoon deze site volgen, zou ik zeggen. Natuurlijk vind je niet alles goed wat wij goed vinden maar neem nu eens Renaissance Man (eigen beheer) van 
Ik heb een zwak voor bandjes waarin de zang verzorgd wordt door zowel een man en vrouw. 
Kijk, als de muziek van Pokey LaFarge je ding is, dan kun je 
Volgende maand staat Neil Young in Ziggo Dome. Hij wordt er begeleid door Promise Of The Real. Something Real (Royal Potato Family/Bertus) is het nieuwe album van die band. Voluit heet het gezelschap 
Fans van Dawes opgelet. 
Met enige verbazing heb ik kennis genomen van de juichende quotes die Her Majesty verzamelde in de Nederlandse pers met de ode aan Déjà Vu van Crosby, Stills, Nash & Young. Ik geloof heel graag dat het goed wordt uitgevoerd, maar zijn vijf sterren voor het naspelen van een plaat niet ietwat overdreven? Nou ja, daar gaat het nu niet over. Tenslotte zijn de mannen die deze ode te beurt viel zelf ook nog immer actief. Neil Young treedt binnenkort op in Nederland. Graham Nash heeft een nieuwe soloplaat en zorgde voor publiciteit door 
De knoppen zijn helemaal naar rechts gedraaid op The Howl & The Growl (eigen beheer). 
Indierock in vele variaties biedt Human Performance (Rough Trade/Konkurrent) van 
Het uit het noorden van de staat New York afkomstige 
Met soepel vakmanschap slingert 
Een voormalige deelnemer aan America’s Got Talent, dat is toch een opmerkelijke aanwinst voor Music Road Records, het label van Jimmy LaFave. Easy Prey (Music Road Records/Munich) is niet de eerste plaat van 
Een tijd geleden hadden we het over drie bands als 
We kunnen nu al voorspellen dat het straks moeilijk kiezen wordt op 
Geen kaarten gewonnen met onze Lucinda Williams prijsvraag? Dan hier een nieuwe kans om kaarten te winnen voor een optreden van haar. Op zaterdag 25 juni treedt zij nl. op op het 
Onlangs zag ik de muziekdocumentaire The Wrecking Crew, over een groep studio-muzikanten uit LA die in de jaren ‘60 en ‘70 duizenden nummers inspeelden. En van de leden van dit gezelschap was gitarist Glen Campbell die later nog een mooie solocarrière kreeg. Campbell lijdt de laatste jaren echter aan Alzheimer, iets waar de media volop aandacht aan heeft gegeven. Piet de Pessemier, spil van de Belgische altcountryformatie 
De vorige plaat, uit 2013, van 
Nog maar eens een Australisch plaatje doen dan? 
Onbekend maakt niet onbemind, zo zou ik het spreekwoord willen parafraseren als het gaat om singer-songwriters wier scheppingen de tand des tijds wel hebben doorstaan, maar hun persoon eigenlijk nauwelijks. Hoe bekend – of onbekend – is Steve Young eigenlijk? Onbekend, nogal.
Een beetje Rotterdammer kent het Pijnackerplein wel. Maar het wordt tijd dat ook de rest van Nederland daar eens een kijkje gaat nemen. En dan heeft het voor de bluegrassliefhebber de voorkeur als dat op 24 tot en met 26 juni gebeurt. Op die dagen vind op dit plein in Rotterdam Noord het 
De 19-jarige Kacy Anderson wordt al de nieuwe Sandy Denny genoemd. De 21-jarige Clayton Linthicum speelt gitaar met een techniek die de invloed van iemand als Richard Thompson verraadt. Zij is een achternicht van hem en samen vormen ze een gouden combinatie. Strange Country (New West Records/PIAS) is het tweede album van het Canadese duo 
Daniel Romano
In de tweede helft van juni komt Lucinda Williams voor een drietal optredens naar Nederland (zie 
