Mike Mizwinski, in de volksmond Mike Miz, heeft zo’n stem die alles aankan. Luister naar Sometimes By Surprise (Blackbird Record Label). Pop, rock, blues, soul, country en alle denkbare combinaties daarvan. Je zou hem ook het Wilhelmus kunnen laten zingen, of Buβ und Reu. En het mooie is dat – ondanks die staalkaart aan stijlen en tradities – Sometimes By Suprise tóch een coherent geheel is, en dat dertien nummers en bijna een uur lang. Mike Miz doet zo’n tweehonderd shows per jaar, waaronder als support act voor niet de minsten: Jason Isbell, Lukas Nelson, America (jazeker!), The Felice Brothers, Chris Izaak en ga maar door. Naast een begenadigd zanger is Miz ook een prima gitarist (zie de video, klik hier voor de albumversie). Ook als songschrijver is Mike Miz een aangename verrassing (excuus voor de té gemakkelijke verwijzing naar de albumtitel). Sfeervolle herinneringen aan een onbezorgde kinderttijd (Out At The Lake); eindeloos toerend door de nacht, ogen gefixeerd op de middenstreep (End Of Your Rope); nog meer nachtelijk asfalt in Adios; in No Good Explanation het tragische lot van een losgeslagen ramblin’ gypsie rose: ‘They found a journal in a suitcase / Where you wrote down all your pain / But the pen ran out of ink / Before you had time to explain’. I Ain’t A Kid Anymore zingt Mike Miz verder nog, maar hij lijkt jong genoeg voor een lange, rijke carrière.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie