De doorgewinterde americanist zal vast wel van Leyla McCalla gehoord hebben, die na deel te hebben uitgemaakt van de Carolina Chocolate Drops (met o.a. ook Rhiannon Giddens), nu solo aan de weg timmert. Dat zij nog een jongere zus heeft die ook het rootspad is ingeslagen zal niet iedereen weten. Dat gaat zeker veranderen met Don’t Call Me Baby (uitgebracht op Gar Hole Records van Nick Shoulders), het veelbelovende debuut van Sabine McCalla. Op dit door Sam Doores (Deslondes) geproduceerde album hoor je negen nummers die ergens liggen op het snijvlak van folk, pop, samba, soul en country. Gevarieerd dus, ook op het vlak van de muzikale omlijsting. Soms ingetogen, soms met volle bezetting. Een nummer, Deep River, is een traditional, de andere acht werden door McCalla zelf geschreven, al dan niet met hulp van Dan Auerbach. Fantastisch is Tall Lonsome Cowboy, met een zalige samenzang en een stukje spoken word door Riley Downing, ook al van de Deslondes die net als McCalla in New Orleans wonen. Er wordt veel naar de liefde gesmacht op dit album, maar het kan ook heel verkeerd aflopen horen we in I Went To The Levee, waarin de vertelster wakker wordt naast haar man wiens armen en dijen onder het bloed zitten. Wat een plaat!
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie