Voor mij was dit een rustig muziekjaar. Op de draaitafel en in de cd-speler draaiden, zoals altijd, oude en nieuwe helden hun rondjes. Online luister ik nog altijd graag naar de Amerikaanse radiostations WEVL en WXPN. En natuurlijk genoot ik van optredens, met en zonder pen of camera.

1. Horsebath – Another Farewell
Lekker plaatje, dacht ik bij de eerste beluistering, en dat werd alleen maar lekkerder. Hun optreden op Take Root was fenomenaal: fantastische muzikanten en vier stemmen die er wezen mogen.

meer…

Wat een annus horribilis was dit 2025, vooral (geo)politiek. Maar op persoonlijk vlak viel het mee, en op muzikaal vlak kwam ik dit jaar ook zeker aan mijn trekken. Fijne concerten bezocht, veel mooie platen gedraaid. Mijn omgang met de ellende in de wereld werd wat door verlicht. Weinig harde muziek dit jaar, dat valt me wel op. Nou ja, volgend jaar hopelijk beter.
Mijn soundtrack van 2025 zie je hieronder.

1. Fust: Big Ugly
We noemen het maar hobbelige southern countryrock, gezongen met een stem die ergens doet denken aan die van Richard Buckner. Gruizige gitaren, piano, pedal steel (o.m. door John James Tourville van The Deslondes) en fiddle bepalen het geluid. Nummers waarin het leven in de Appalachians bezongen wordt. Dat levert niet altijd mooie beelden op, maar wel mooie liedjes. Band treedt in januari in het VK op, maar ze steken meer…

Een beetje cryptische aanhef misschien, maar het is weer die tijd van het jaar! De tijd dat we jullie de gelegenheid geven om jullie 10 favoriete albums van dit roerige 2025 door te geven. Wel americana-, roots-, altcountry- of hoe je het dan ook noemt-albums natuurlijk.
Dat kan tot en met 24 december om 23.59 uur, op deze pagina (link). Daarna tellen we alles op en kunnen we jullie op oudjaarsdag de ultieme altcountry.nl-lezers top-15 over 2025 presenteren.
De puntentelling is zoals vanouds die van de Formule 1. Dat meer…

Was 2024 een rijk muzikaal jaar? Haalden we met z’n allen de 520 titels? Ja en nee. Er werden in totaal 510 verschillende titels ingestuurd. Maar dat werd gedaan door 140 inzenders, terwijl er in 2023 maar liefst 160 inzenders waren. Qua puntenaantal ligt het over het algemeen dicht bij elkaar. Alleen de bovenste twee albums hebben zich, als zijnde de Wout en Mathieu van de americana, wat afgescheiden van de rest.
Sierra Ferrell breekt ook bij de lezers door. Haar vierde album Trail Of Flowers voert dit jaar de lijst aan. Verder valt op dat er veel usual suspects in de lijst staan zoals meer…

We hebben dit jaar de lezerslijstjes in twee delen geknipt waardoor het iets overzichtelijker wordt en je niet tot op het magma naar beneden hoeft te scrollen. In willekeurige volgorde.

Paul Goovaerts
1. Jonathan Peyton – Nothing Here’s the Storm
2. Charlie Overbey – In Good Company
3. Heather Little – By Now
4. Ford Turrell & Kim Turrell – Light Years
5. Surrender Hill – River of Tears
6. Zach Bryan – The Great American Bar Scene meer…

En de overige lezerslijsten vind je hier. Opvallend trouwens dat bijna iedereen 10 albums heft ingevuld. Misschien ook wel een teken dat het een goed muziekjaar is geweest. Hoewel sommigen het begrip americana wel erg oprekken (The The, Elbow?).

Edwin S
1. Cody Jinks – Change the Game
2. Will Hoge – Tenderhearted Boys
3. J.J.Grey & Mofro – Olustee
4. Anders Osborne – Picasso’s Villa meer…

Vijftien albums kiezen uit een gigantisch muziekaanbod …  cd’s, lp’s en via streaming. Het was veel in 2024. En ja, er zat wel degelijk mooi ‘spul’ tussen. En de geselecteerde lijst zou dan ook zomaar – cliché – aan verandering onderhevig kunnen zijn …

1. Gold Star – How To Shoot The Moon
Een late release (15 november) die het dus haalt: stek 1. Maar dat komt ook door Gold Star’s (Marlon Rabenreither) eerdere werk, en dan met name Big Blue uit 2017. meer…

Vorig jaar smokkelde ik een 16de plaat mijn top-15 in. Dit jaar wilde ik het lijstje favoriete albums tot 10 beperken. Dat is niet gelukt; too many darlings to kill. 15 dus. Wel één kanttekening: ik vraag me af of er in deze lijst een plaat staat die ik over een aantal jaren nog draai. Als ik mijn lijst van 2023 nog eens opsla, ziet ik hooguit 3 albums die ik ook dit jaar nog wel eens opgezet heb. Dat heeft natuurlijk ook te maken met hetgeen John hier ook heeft aangesneden: de enorme hoeveelheid muziek die jaarlijks beschikbaar komt. Daardoor heb ik de neiging heel veel verschillende albums te beluisteren, waardoor ik albums die ik mooi vind minder vaak draai. Die mooie albums slijten daardoor ook minder in. Best jammer. De nummer 1 van dit jaar jaar heb ik echter echt heel veel gedraaid.

1. Rambling Nicholas Heron: Cinema Teatro
Meerdere keren per dag gedraaid, meerdere dagen per week, meerdere weken per maand. Met het liedje met de mooiste gitaarsolo van het jaar: Woodbine And Ivy. En de andere nummers zijn ook raak. Allemaal. meer…

De nummers 1, 2, 4, 6 en 8 kregen van mij vijf sterren in de recensie. De nummers 5, 7, 9 en 14 zijn (nog) niet besproken. De nummers 1-6, 8-13 en 15 zijn van Amerikanen, waarvan 2-5, 11 en 12 Texanen. Op 2 speelt een Nederlandse begeleidingsband. De nummers 7 en 14 zijn van Canadezen. De albums 2, 3, 6, 8, 12, 13 en 15 heb ik als cd. De nummers 1, 4, 5, 7, 9-11 en 14 moet ik streamen. De artiesten van de albums 3, 6, 8 en 13 stonden met andere albums al vaker in een jaarlijst van mij. Wens voor 2025: meer van 3.

1. Chris Gantry – The Outlaw Bible
Een belangrijk album waarop wordt afgerekend met een hardnekkig misverstand. De legendarische 81-jarige Gantry legt uit wat het betekent om outlaw te zijn. Het heeft niets te maken met niet willen deugen. Het gaat juist om respect. ‘It ain’t about a gunfight, it’s about living right.’ meer…

Veel oude tot zeer oude en zelfs overleden, voornamelijk witte mannen, en weinig vrouwen. Volgend jaar beter, hopelijk, wat dat betreft. De lijst is chronologisch.

1. Montvales – Born Strangers
Popgrass, bluefolk, folkcountry, hoe je het ook noemt, Sally Buice en Molly Rochelson maken machtig mooie muziek. The Montvales bewijzen dat één plus één soms veel meer is dan twee, namelijk als twee stemmen zodanig in elkaar verstrengeld en verweven raken dat er meer…