De succesvolle producer Dave Cobb tekende ook al voor Colter Wall (Young Mary’s Record Co./Thirty Tigers/Bertus), maar zonder diens bemoeienis was het ook wel goed gekomen met dit debuut. Cobb hoeft namelijk weinig toe te voegen aan de muziek van deze pas 21-jarige Canadees. Colter Wall is een outlaw met een zwarte cowboyhoed uit Saskatchewan en een stem die alle grassprieten op de prairie van zijn provincie platdrukt. De jonge artiest met de donkere stem kent zijn klassiekers en voegt er voldoende aan toe om dit album aan meer…
Talisman (RPM) van de Australiêr 
Zwart pak, wit overhemd, bolo-tie, halflang haar en een warrig baardje. Andrew Combs voldoet in die zin wel aan het beeld van een romantische Texaan. Toch is er deze avond in het Utrechtse Ekko weinig dat aan Texas doet denken. Of het moet het accent zijn waarmee Combs zijn praatjes tussen de plaatjes vertelt. Nou is het natuurlijk zo dat Combs laatste twee albums totaal geen relatie hebben met de 
Zaterdag 21 oktober is de datum dat er in het Utrechtse TivoliVredenburg opnieuw een editie van het Ramblin’ Roots festival georganiseerd gaat worden. De eerste namen van de affiche zijn inmiddels bekend geworden: Ben Miller Band, Jesse Dayton, Jonny Lang, Doug Seegers, Levi Parham, Michael Chapman, Kieran Goss, Giles Robson Band en Bökkers. Kaarten a raison van €37,50 zijn verkrijgbaar via de 
In 2010 maakte 
Moet muziek altijd in een hokje passen? Nee, natuurlijk niet, maar om het te duiden is het soms best praktisch. In welk hokje de muziek van Baptiste W. Hamon uit Frankrijk dan wel past is lastig. Het is Americana, maar het Frans dat hij zingt associeer je dan weer meer met chansons. Zeker als in openingnummer ‘Les bords de l’Yonne’ de zinsnede ‘Les Feuilles Mort’ langskomt denk je toch aan chansonnier 
Eind vorig jaar verscheen Shine On Rainy Day van de Amerikaan 
In 2012 waren we aangenaam verrast door het album Doghouse Roses van de Noorse zangeres 
Zonder problemen is 
Zo’n nieuw album van 
Het was rustig in Rotterdam, afgelopen woensdag. Het kleine, gezellige Theater Walhalla was met iets meer dan 45 man ietwat mager gevuld. Het cliché: ‘de thuisblijvers, zij hadden ongelijk’, was echter zo rond kwart na elf uur weer ‘ns actueel. Lance Canales, een kleine, sympathieke Californian met z’n roots in Mexico, bevestigde namelijk hetgeen z’n album The Blessing and The Curse in 2015 al vertelde: erg goed! Met ondersteuning van The Flood, deze keer bestaande uit Ronald Tilgenkamp (bass) & Daniel Burt (drums), kweet Canales zich met verve van z’n taak. Met een heerlijke mengeling van rauwe akoestische blues en roots blies Canales het in Walhalla gelukkig weer opgetuigde ‘Holland-Americana- format’ (met in het verleden optredens van o.a. Lindi Ortega en Sons Of Bill) een nieuw leven in. En het was dus 
Het openluchtfestival met de beste Americana-line up in Europa wordt in Tønder (Denemarken, tegen de Duitse grens) georganiseerd. Op het vierdaagse festival dat van 24 tot en met 27 augustus plaats zal vinden, zijn dit jaar onder meer te zien/horen; Lucinda Williams, Sam Outlaw, John Moreland, Loudon Wainwright III, Marc Cohn, Parker Millsap, Grant-Lee Phillips, Tami Neilson, Darlingside, Karl Blau, Sarah Jarosz, Hans Theessink & Terry Evans en Shovels & Rope. Maar ook interessante acts uit Scandinavie zoals Daniel Norgren, Homesick Hank en Nieve Nielsen. Met een 
De organisatie van 
Of Puxico (eigen beheer) een echte mijlpaalplaat wordt zal de tijd uitwijzen. Feit is wel dat de debuutplaat van Natalie Hemby bijzonder is. Allereerst: Hemby zingt over Puxico als haar thuisplaats, maar zij is helemaal niet in dit plaatsje in Missouri (met 871 inwoners) geboren of opgegroeid. Nee, Hemby is geboren en getogen in Nashville. Puxico is echter de plaats waar haar familie vandaan komt. Van jongs af aan heeft ze er een week per jaar doorgebracht, tijdens de zogenoemde Homecoming die er georganiseerd wordt. Het is ook de plaats waar haar 
Aroma (eigen beheer) is een fijn plaatje uit Austin, Texas, van vier jongemannen die inspiratie zoeken in pop uit de jaren zeventig en new wave uit de eerste helft van de jaren tachtig. Een typisch rootsbandje is 
Daar is hij: het nieuwe album van 
Hou je van appalachenfolk en woon je niet enorm ver van Amstelveen? Dan is het volgende iets voor jou. Op donderdag 25 mei staan de Hackensaw Boys in P60 in die plaats en wij mogen voor dat optreden 2×2 kaarten weggeven. De winnaars daarvan krijgen ook nog eens een exemplaar van het laatste album van de Hackensaw Boys: Charismo (zie 
Het was Rolling Stone die 
Countrybluespunker 
Het eerste wat je van de mighty Jim Ford te horen krijgt als je de naald in de groef zet is een soort van stemverklaring; een verantwoording van waar hij vandaan komt:
Iedereen weet dat Ryan Adams enorm produktief kan zijn. Er waren jaren dat hij drie albums uitbracht. Dat was overigens niet naar ieders zin. Er waren ook stemmen dat hij wat selectiever zou moeten zijn, dat er te veel rommel tussen zou zitten. In februari van dit jaar verscheen Prisoner (
Gitarist Dave Gonzalez riep ruim tien jaar geleden 
Op de dag dat hoofdstedelijke voetbalfanaten in rouw werden gedompeld (waar in de stad overigens niets van te bespeuren viel), was er in de avondlijke uren in ieder geval een gelegenheid om de donkerte & somberte die normaliter bij verlies hoort een plaatsje te geven. In de Tuinzaal van de Tolhuistuin stond immers een optreden van een ‘vrolijke Frans’ uit Zweden geprogrammeerd: Christian Kjellvander. Blijkens zijn soloplaatwerk na Loosegoats -de altcountryformatie waar Kjellvander 
We moesten er even over nadenken, horen The Paladins thuis op altcountry.nl? Paradiso had ze natuurlijk wel opgenomen in hun SugarMountain-reeks, maar is er onder de liefhebbers van alternatieve country en americana waar we altcountry.nl voor maken belangstelling voor een band die aan de rafelranden van het genre opereert? Over hun verzamelaar uit 2015 waren we enthousiast:“de bluesy rockabilly van deze band uit San Diego, Californië, is nu eenmaal nooit te versmaden”. We hakten de knoop door en gingen een kijkje nemen bij hun eerste van een reeks 
Begin mei begint de korte toernee (zie 
Het ontbreekt aan spanning op Lance, The Rock Opera – St. Willebrord Sessions Vol. II (Excelsior Recordings) en in dat opzicht heeft dit album veel weg van de zeven opeenvolgende edities – van 1999 tot en met 2005 – van de Tour de France die Lance Armstrong won. Dat zal vast niet de opzet geweest zijn van JW Roy (muziek) en Bert Wagendorp (teksten). Het handelt hier immers om een manipulatieve narcist van het ergste soort. Een onhebbelijke Texaan die als een maffiabaas regeerde over het peloton. Wie tegen hem was, moest onschadelijk 
Vorig jaar omschreef ik 
In het begeleidende schrijven van de platenmaatschappij lees ik over Stones, Faces, Humble Pie, Joe Cocker en Leon Russell. Maar eigenlijk had ik maar een naam nodig gehad om mijn aandacht echt te wekken en dat is die van Eddie Hinton. Want o, wat is Ain’t It A Shame een heerlijk stukje countrysoul. 
Producer/drummer Neilson Hubbard voorziet 
