De wereld is nog in rouw om het overlijden van Prince (en een beetje om het overlijden van Lonnie Mack), maar de dood van Gib Guilbeau een week eerder, op 12 april, ging vrijwel onopgemerkt voorbij. Guilbeau was echter oneindig veel belangrijker voor het ontstaan van het genre countryrock (en dus ook voor americana en altcountry) dan Mack en Prince.
Guilbeau, geboren op 26 september 1937 in Sunset, Lousiana, was namelijk oprichter van The Reasons; beter bekend als Nashville West, een band die veel optrad in de club met de naam Nastville West in El Monte, Californie. Andere leden van de band waren onder meer Gene Parsons meer…
Op het in 2008 verschenen The Evangelist verwerkte 
Na drie platen voor Sub Pop begon 
Binnenkort zal Ryan Gustafson optreden op de Rhythm & Blues Night in de Groningse Oosterpoort. Dat niet alleen, hij vergezelt Phil Cook op diens Europese toernee. Dat alles onder het pseudoniem 
Een tot studio omgebouwde hut in de wouden van British Columbia is het domein van de Canadees 
Ken Dunn
Met ruim 200 optredens per jaar weet 
Natuurlijk dien je als serieuze americanaliefhebber naar Empire (Cornelius Chapel Records) van
Nette Engelse folk en aangeharkte americana komen bijeen in de popliedjes van de Britse singer-songwriter
Eerlijk gezegd overviel mij bij beluistering van de eerste tonen van Another Black Hole (Gypsy Eyes) een zekere 
Alle bombast is overboord gegooid. Op The Narrows (Yep Roc Records) schaalt 
Laten we nogmaals teruggaan naar die 
De 
og steeds een beetje onwennig dat we op 30 april niets meer te vieren hebben. Daar heeft de Metropool in Hengelo iets op bedacht. Die dag organiseren zij namelijk het Heartland-festival. Van heinde en verre worden artiesten ingevlogen om het publiek een fijne dag te bezorgen, b.v. Corb Lund, Th’ Legendary Shack Shakers, Ian Fisher, Dead Bronco en Heavy Trash. Uit de Lage Landen komen The Blue Grass Boogiemen, Lea Kliphuis, My Baby, The Tubs, Bek Vol Zand en 
Goeiehemel, die 
Donald Trump is nog niet eens de Republikeinse presidentskandidaat, laat staan president, maar toch heeft hij de eerste tegen hem gerichte protestsong te pakken. Van een Brit nog wel. 
Zou er anno 2016 nog veel naar Lefty Frizzell geluisterd worden? Het hoogtepunt van zijn carrière lag in de jaren ´50 en hij had in die periode hit na hit. Generaties later lijken Lefty en zijn kijk op de honky tonk wat vergeten te zijn. Jammer. Gelukkig is daar 
Een van de groten is niet meer. Gisteren, op zijn 79ste verjaardag overleed Merle Haggard. Merle Ronald Haggard werd op 6 april 1937 geboren in Oildale (noordelijk van Bakersfield) in Californië. Zijn ouders, beiden migranten uit Oklahoma, woonden in een tot huis omgebouwde treinwagon. Toen Haggard negen jaar oud was overleed zijn vader. Haggard belandde in zijn tienerjaren op het verkeerde pad. Na een dronken inbraak in een restaurant draaide hij de gevangenis in. Eenmaal 
Er is veel goeds en veel slechts te melden over Spotify, onder andere over de betalingen. Die discussie gaan we hier nu niet voeren. Voor het beluisteren van Orchids And Violins (Nonesuch) van 
Scandicana, we halen die term nog maar eens boven voor het debuut van 
April en mei gaan weer interessante maanden worden voor de liefhebber van de alternatieve country. En zeker voor hen die graag naar een optreden gaan. Er komt weer veel moois aan. We mogen b.v. 2 x 2 kaarten weggeven voor het optreden van Richmond Fontaine in Het Paard van Troje in Den Haag op woensdag 13 april. En ook 2×2 kaarten voor het enige Nederlandse concert van David Ramirez, op 1 mei in Qbus in Leiden. Je moet er wel wat voor doen. 
Met een songtitel als Drinkin’ Wine And Staring At The Phone weet je dat het over zelfbeklag gaat. Kijk hem eens zielig alleen zitten. Nou ja, in die bar is altijd wel enige aanspraak. Die heb je ook nodig om mooie zinnetjes uit te spreken. Dat doet 
Tussen het grunge-geweld uit Seattle is het debuut van Pete Droge in 1994 een totale verrassing. Toegegeven, Droge, 25 jaar, behoort tot de Seattle-scene van slackers en neo-hippies die opgroeien met punk en metal, maar anderszins is Droge evenzeer een Dylan-adept. Na dienst gedaan te hebben in punkrockbandjes struint Droge, gewapend met akoestische gitaar, voortaan liever de koffiehuizen af. Pearl Jam-gitarist Mike McCready is nogal enthousiast over de ironische, stemmige liedjes van Droge en neemt een demo op van de songs, die hij vervolgens aan producer Brendan O’Brien laat horen. Ook O’Brien is 
Hij is snel deze keer. Het vorige album van 
Voor melodieuze gitaarpop ben je bij 
Desolaat met een hoofdletter D. Een wild paard staat in de onmetelijke ruimte van het westen van Amerika. Het hoofd hangt. Het bestaan is een kwestie van overleven. Zinderende hitte. Barre kou. Blijven staan. Beschutting zoeken die er niet is. You Can’t Go Back If There’s Nothing To Go Back To (Decor/Bertus) van 
Phil Cook kreeg bekendheid met de folkband Megafaun, maar bracht vorig jaar met The Guitarheels een album uit, Southland Mission, waarop hij folk vermengde met country, blues, gospel en soul. Eigenlijk een echt americana-album dus. Op vrijdag 29 april treden Cook en zijn Guitarheels op in het Utrechtse 
