Bij de foto’s van het optreden van Yellofox, dinsdag 4 november, bij Blue Room Sessions stond: ‘de energie spatte ervan af’ en ook: ‘deze veelzijdige zeskoppige Haagse formatie maakte grote indruk met hun muzikaliteit én harmonieuze zang’. Nu schreven we in 2023 ook al lovend over het 2e album -For The Dreamers- van deze ‘Hagenezen’, dus het eerdere voornemen om deze band eens nader onder de loep te nemen paste twee dagen na hun optreden in Den Bosch perfect.

Een nadere kennismaking derhalve en wel met de kernleden van Yellofox, de (bijna) echtelieden Jorieke de Vet & Marc Mosmans. Gezeten in de serre annex tuin aan de boorden van een buitengemeente van onze residentie ging het geanimeerde gesprek zo’n twee uur lang alle kanten op, maar wel met als belangrijkste uitgangspunt: hoe staat Yellofox er momenteel voor?

Historie
Nadat Marc Mosmans als lid van bands als Venus Flytrap en later The Crimson Kings de aandrang kreeg om eens een andere weg in te slaan ontwikkelde zich bij hem gestaag het idee om ‘iets’ meer richting americana -wat deze term dan ook moge betekenen- op te schuiven. Hij werkte zijn muzikale hersenspinsels verder uit om deze later met anderen te delen. Allereerst ging hij, dit omdat hij ook graag van een cello gebruik wilde gaan maken, op zoek naar een celliste. Die vond Marc met de uit Emmeloord afkomstige, maar alweer even in Den Haag wonende Jorieke de Vet. Gelijk Mosmans studeerde De Vet -in verschillende disciplines, dat wel- af aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag.  

Ideeën voor Yellofox
Marc en Jorieke werkte verder aan de ideeën van Marc en vanaf 2020 dijde de band gestaag uit. Een naam was er nog niet, maar met sheets en al werd er wel gezocht naar een pakkende naam. Toen een voormalig lid een vos in de duinen had gespot kwam eerst het woordje fox op papier en vervolgens ook het woordje yellow. En omdat een gele vos nu eenmaal niet bestaat werd het dus Yellofox zonder w. Ogenschijnlijk wellicht onbeduidend, maar wel pakkend genoeg om onder die naam de muziek een podium te geven. En zo geschiedde. Met Tomorrow Will Be Gone, It’s Sad To Know, But This Is Today werd in 2020 gedebuteerd. En men ging vervolgens aan de slag om aan een opvolger te werken. Dat werd dus het goed ontvangen For The Dreamers (2023). Met dit album in de bagage werd samen met Ronald de Jong (staande bas); Frans Pruis (drums; percussie); Roger Verbeek (diverse snaren) en Pauline de Vet (juist ja, de zus van: viool; accordeon & zang) de podia opgezocht, dit nadat eerst vooral huiskamers & kroegen werden aangedaan. Kleinschalige initiatieven, dus.   

Warm pleidooi
Het begrip kleinere podia leidt al direct tot een warm & vurig pleidooi van Marc, want hoewel Yellofox zeker ook groter denkt, Marc haalt met ‘ferme’ woorden wel juist het belang van deze kleinschalige initiatieven aan. 
Natuurlijk hunkert ook Yellofox naar meer, naar groter. Maar het spelen bij deze, veelal door liefhebbers gerunde kleine ‘zalen’ zal voor Marc & de zijnen altijd van belang blijven. En passant laat Marc -en best wel terecht- ook weten dat de gerenommeerde festivals van ons land bij hun programmering ook weleens wat meer hun blik op de vele Nederlandse bands/artiesten mogen richten.  

Waar ging het op deze mooie novemberdag daar in de achtertuin van Jorieke en Marc verder nog over?  

Nieuw album; Crowdfunding
Welnu, nadat in 2025 een e.p. met de titel Dream On het levenslicht zag, een e.p. opgenomen in Valthermond, Drenthe, werd alweer vrij snel het plan opgevat voor een nieuw volwaardig album. Ter ondersteuning werd er via Voor De Kunst een crowdfunding op touw gezet, een actie die inmiddels het beoogde doel zelfs al heeft overschreden. Werk aan de winkel dus. De werktitel The Secret Of Being Kind was er al rap en die titel zou ook zomaar ‘ns definitief kunnen blijken.

Het Proces
V: Hoe komen de songs eigenlijk tot stand? Een groepsproces? (thema?; maatschappelijke items?).
A (Jorieke): bij Marc om half 8 ’s ochtends! Maar soms kan een liedje eveneens ontstaan door een gesprek wat we bijvoorbeeld in de auto hebben gevoerd, over een onderwerp wat ons opvalt of verbaasd. Onze songs gaan sowieso over hele menselijke emoties waar iedereen mee te maken krijgt, zoals ambitie, angst, verlangen en de zoektocht naar in wat voor wereld je zou willen leven.

V: Versterkt jullie dagelijkse werk en/of van de respectieve leden nog de richting (tekstueel) van jullie songs?
A: Niet perse het dagelijks werk, maar wel het dagelijks leven.

V: Dragen ideeën van de andere leden ook (soms) bij aan het ontstaan van de songs? (zowel qua tekst, muziek als wel arrangementen).
A: Jazeker, maar dan met name qua invulling van het eigen instrument; daar draagt eenieder aan bij. Maar teksten en arrangementen liggen vooral bij ons.

V: Roepen jullie nog hulp van derden, gastmuzikanten in bij de totstandkoming van het nieuwe album?
A: Ja veel! Onder andere: pedalsteel, marimba en piano.

V: Is er gekozen voor werk in het verlengde van het eerdere werk, of….?
A: Wij denken dat dit album echt voor ons een logisch vervolg is en het weerspiegelt waar we nu mee bezig zijn, zowel muzikaal als qua thematiek van de liedjes.

Met de opbrengst van de crowdfunding dus de studio in. Dat wordt deze keer de Mailmen Studio in Utrecht. Met eigenaar en producer Martijn Groeneveld achter de knoppen.

V: Release datum? Met een ondersteunende tour?
A: In 2026 willen we beginnen met singles te releasen en naar het einde van het jaar 2026 willen we het album gaan releasen met een bijpassende tour.

De Toekomst
V: Jullie blik op de verdere toekomst is?
A: Nog meer albums, gave shows geven, nog meer een eigen plek in de muziekscene opeisen en nog meer onze thematieken kunnen uitdagen op verschillende manieren.

V: Hoe lastig is het om een reeks aan optredens neer te zetten?
A: Ja, dat is zeker lastig; iets met ‘lange adem’ en dat is dus een meer jaren- plan.

V: Hoe zien jullie Yellofox in het Nederlandse muziekwereldje?
A: We zijn elk jaar groeiende en we streven ernaar om bij de top te gaan horen van de Nederlandse folk-americana scene.

Chemie 
V: Je ziet bij bands na verloop van tijd wel eens krasjes ontstaan waardoor er mutaties volgen? Bang voor…?
A: Nee, zeker niet bang voor, we genieten juist erg van het groeiproces, ook gezamenlijk.

V: Kortom: jullie -Jorieke & Marc- zijn de kernleden van Yellofox…heeft dat invloed op de onderlinge chemie?
A: Nee, het is juist fijn dat het heel duidelijk is.

Het gesprek maakte in ieder geval duidelijk dat het met de passie & bevlogenheid van Jorieke & Marc wel goed zit; sterker: radio- sessies en optredens in allerlei soorten & maten (Yellofox is te boeken van duo, via kwartet of kwintet tot aan een voltallige bezetting) leert dat die bevlogenheid bij alle leden waarneembaar is. Met een scala aan instrumenten weet men ongeacht de groepsgrootte namelijk elke keer opnieuw te boeien.
De muzikaliteit, harmonieuze zang én saamhorigheid, het spat er inderdaad vanaf…… 

Zien?
Voor dit jaar staat er nog een 3- tal optredens op de rol, en wel op zondag 23 november 2025 in Kantine Walhalla, Rotterdam (aanvang: 15.00 uur); vrijdag 28 november 2025 in IJlst (Podium It; om 20.15 uur); zaterdag 13 december 2025 in Leusden (In The Woods; om 20.30 uur). 

Ook voor 2026 is men al drukdoende, met twee festivals ver weg als mooie uitdagingen. In januari is Yellofox namelijk te zien in New Orleans, Louisiana tijdens ‘2026 Folk Alliance International’ (van 21 – 25 januari) én in Belfast, Ierland tijdens ‘You Roots Are Showing’ (14 – 18 januari).
Dus wie van ver reizen houdt……. 

Foto’s: Erik de Wit