Onderweg in de auto zeg ik tegen mijn reis- en echtgenote: “Mooi, hè”. “Prachtig”, zegt ze. Ik kijk opzij en zie dat de tranen over haar wangen stromen. Zelf hou ik het ook niet helemaal droog. We luisterden naar Loneliness Of Love, dat te vinden is op het nieuwe album van Tami Neilson: Neon Cowgirl (Outside Music). Inderdaad, een prachtig nummer, een pianoballade, over verlies en ouder worden. En fantastisch gezongen. De 11 nummers op dit nieuwe album zijn sowieso een showcase voor de stem van Neilson. Op de opener Foolish Heart begint ze beheerst en nog wat ingetogen, maar naarmate het nummer vordert benut Neilson alle mogelijkheden die haar stem haar geeft. En dat is heel wat. Op het rockende Salvation Mountain klinkt ze weer heel anders, als een verslindende wolvin. Het titelnummer –gezongen met Neil Finn- gaat over het eeuwige verlangen dat vele hebben om het te maken in de muziek en is een soort ode aan het neon beeld van een cowgirl dat op Broadway in Nashville te vinden is. Soms heb je hulp nodig om de muren te breken die je tegenhouden. Dan kan je de laarzen van Neilson lenen om een gat in die muren te schoppen, zo is te horen in het met Ashley McBryde, Shelly Fairchild en Grace Bowers gezongen Borrow My Boots. Ook JD McPherson en The Secret Sisters verlenen vocale assistentie op deze plaat. Neon Cowgirl is trouwens opgedragen aan Jay Neilson, Tami’s jongere broer, die ruim een jaar geleden bij een kleine medische ingreep hersenletsel opliep en die nog steeds bezig is met zijn herstel. Hij schreef nog wel mee aan de helft van de nummers. Neon Cowgirl is verder Tami Neilsons beste plaat ooit. Zo!
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie