De Britse Kate Stables bestiert haar project This Is The Kit tegenwoordig vanuit Parijs. Off Off On (Rough Trade/Konkurrent) is een moderne folkplaat die behoorlijk grootsteeds klinkt. Ging de band in het verleden voor langzaam spanning opbouwende composities, hier is het een en al frisheid in de arrangementen. De in New York wonende producer Josh Kaufman (Hold Steady, Bonny Light Horseman) zorgde voor een afgewogen geluidsbeeld met invloeden uit pop en jazz. Zonder stevige climaxen blijft het nummer na nummer sprankelend en spannend. Daarmee meer…

De Amerikaanse Becky Warren heeft haar derde soloplaat de titel The Sick Season (eigen beheer) gegeven. Dan denk je natuurlijk gelijk aan die hele coronatoestand, maar dat is niet wat Warren ermee bedoelt. De reden voor deze titel is veel persoonlijker. Vrijwel direct nadat Warren haar vorige, overigens fantastische, album, Undesirable, had uitgebracht in 2018 raakte ze in een diepe depressie. Warren kampt al sinds haar jeugd met depressieve periodes, maar die konden met medicijnen redelijk onder controle worden gehouden. Deze keer sloegen ze meer…

De Zweedse troubadour Christian Kjellvander zegt over zichzelf: “In the late nineties when that whole Americana thing broke, of course I was in that scene at the time. But I’ve moved on, and really my music is set in Sweden nowadays, or just Europe in general.” Dat is dus ook een waarschuwing voor degenen die tegenwoordig nog denken dat Kjellvander americana maakt. Of althans traditionele americana, want met een beetje goede wil is er in de uitgesponnen songs op About Love And Loving Again (Tapete Records) nog wel een rootsy randje te ontdekken. Dat zit hem meer…

Nils de Caster kent u waarschijnlijk als begeleider van tal van Belgische artiesten: Lieven Tavernier, Bruno Deneckere, HT Roberts of als lid van The Rielemans Family of The Broken Circle Breakdown Band. Nu ligt er een album dat hij maakte met levensgezellin en muze Sara de Smedt, getiteld It Takes A Believer (Lie Records). De basis daarvoor werd gelegd tijdens een schrijfsessie in een Luxemburgs kasteel en de opnames vonden plaats tijdens de eerste lockdown in België. De negen nummers waarop De Smedt en De Caster afwisselend of meer…

Kijk Sturgill Simpson daar eens op z’n gemakje zitten. Hij is Cuttin’ Grass, bluegrass in dit geval. Wie Simpson al een tijdje volgt weet dat de man er alles aan doet om zijn carrière zelf vorm te geven en zo veel mogelijk doet om uit de klauwen te blijven van de muziekbusiness. Als dat betekent dat hij een lomp rockalbum wil maken, zoals het vorig jaar uitgebrachte Sound & Fury, dan moet het maar. Zijn volgende stap is dit album waarop hij 20 oude liedjes van hem verbluegrassed. Dat wil zeggen nummers van al zijn vorige albums behalve Sound & Fury. En een meer…

Vier jaar geleden was het dat Lydia Loveless haar vorige album uitbracht. Sindsdien is er veel veranderd in het leven van de dertigjarige Lydia Ankrom (zoals in haar paspoort staat). Ze scheidde haar man, bassist Ben Lamb, en verhuisde van Columbus, Ohio naar North Carolina. Een paar weken geleden bracht ze haar vijfde album uit, Daughter (Honey, You’re Gonna Be Late). Een album waarop ze onder meer die gebeurtenissen aansnijdt. Ook dit deze nieuwe plaat is Loveless behoorlijk openhartig. Het begint al in het openingsnummer meer…

Over Ever-Roving Eye (Paradise Of Bachelors/Konkurrent) van James Elkington zijn we al net zo enthousiast als over het debuut Wintres Woma van deze in Amerika wonende Brit. De gitaar krijgt het direct flink op de heupen op opener Nowhere Time. Elkington brengt een combinatie van Engelse folk en American primitive. In die laatste stroming kan het gitaarspel zo allesbepalend zijn, dat die de aandacht voor het liedje wegneemt. Niet bij Elkington, die ook als zanger indruk maakt. Op Sleeping Me Awake en Leopards Lay Down valt door meer…

De albumtitel Agricultural Tragic (New West Records/PIAS) is wat Corb Lund betreft eveneens de aanduiding voor het subgenre waarin hij actief is. En hij heeft recht van spreken om zijn eigen voorwaarden te scheppen. Want hij is meer cowboy dan het gros van de artiesten in americana, altcountry of hoe we het ook willen noemen. Hij groeide namelijk op tussen de koeien en paarden in de Canadese Rockies. Hij reed rodeo’s, totdat hij zijn energie verlegde naar muziek. Punk, speedmetal en country, hij combineerde het allemaal. Het knappe van Lund is meer…

De basis van La Fonda (Stonegarden Records) werd door The Furious Seasons vastgelegd terwijl de broers Jeff en David Steinhart en Paul Nelson in een cirkel musiceerden. Deze zevende plaat is de derde in deze akoestische triobezetting. De folkpop op La Fonda verschilt dan ook niet wezenlijk van eerdere hier besproken albums. Maar inhoudelijk is er hier wel wat meer aan de hand. Het album is een soort afscheid van een vriend van David Steinhart. Die kwam om als gevolg van zijn verslaving aan alcohol. Vast Divide en Your Irish Funeral gaan over meer…

Of The Carnivaleros nog bestaan na deze pandemie weet Gary Mackender ook niet. In ieder geval is er een nieuw album van zijn band uit Tucson, Arizona. Ook in isolatie valt er samen muziek te maken. Waiting For The Big One (eigen beheer) wijkt niet wezenlijk af van vorige platen, in die zin dat nog altijd een tamelijk ondefinieerbaar geheel ontstaat dat wordt opgetrokken uit diverse subgenres. Een accordeon is er eigenlijk altijd bij, maar niet steeds in een overheersende rol. Zo zijn piano en orgel zeker zo bepalend op Brenda’s Got A Tongue Ring, waarop meer…