Echt zingen hoef je niet te kunnen in de americana. Het is belangrijker dat je liedjes schrijft die het dagelijkse leven bij de horens vatten en duidelijk maken dat het daarin goed kan gaan en soms ook wat minder. De kronkelende weg vol foute afslagen is een onuitputtelijke bron voor songschrijvers. Jim Patton & Sherry Brokus vullen er vele albums mee. Two True Loves (Berkalin Records) is de laatste. Patton schrijft over Local Yokels en de Hard Times die ze moeten overwinnen. Hij heeft het over de valkuilen van de liefde: She Doesn’t Want To See You Anymore. Het leven is meer…

Jim Wurster laat geen spaan heel van de countrymuziek die op de Amerikaanse radio te horen is. Daarmee opent de singer-songwriter uit Florida zijn album Transcendental Inclinations (Y&T Music). Al voldoet hij in geen enkel opzicht aan het beeld van de countryzanger, op Tried And True maakt Wurster direct duidelijk dat hij het juist wel is. Het gaat om liedjes die een beetje schuren. Het gaat om liedjes die ergens over gaan. Het gaat om liedjes zoals deze artiest zonder sterallures ze schrijft. I Keep Rollin’, gewoon omdat hij niet anders zou willen. Het zijn liedjes Pure From The Heart. En verder bijvoorbeeld meer…

De roze Chevrolet Bel Air uit de jaren vijftig schept een verwachtingspatroon dat niet uitkomt. Van retro in de vorm van rockabilly of blues is hier namelijk geen sprake. American Dream (eigen beheer) bevat twaalf liedjes van Robert Stoner uit Berkeley, Californië, waarin hij zijn kijk geeft op de moderne Amerikaanse maatschappij. De singer-songwriter verdient zijn inkomen als econoom, maar die materie laat hij bij voorkeur achterwege in zijn nummers over menselijke relaties. Niet helemaal natuurlijk, want de veranderende maatschappij heeft alles met politiek en dus ook geld te maken. Stoner meer…

Bekentenis vooraf: vóór Nature Of Necessity (Carnival Recording Company) had Adam Wright zich nog geen plek weten te verschaffen in het collectieve geheugen van de altcountry.nl-redactie. Terwijl de man toch een imposante staat van dienst heeft als songwriter voor grote namen als Alan Jackson, Lee Ann Womack, Garth Brooks, Trisha Yearwood, Kelly Willis, Solomon Burke en Robert Earl Keen. ‘A songwriter’s songwriter’ wordt hij wel genoemd – dat zal het zijn. Hoe dan ook: Nature Of Necessity is het bewijs dat Wright ook als eigenstandig uitvoerend artiest zijn mannetje staat. Het is zijn derde soloalbum, na meer…

Sis Draper kennen we natuurlijk van Guy Clarks album Cold Dog Soup uit 1999, maar nu pas blijkt dat het eigenlijk Shawn Camp was die de legendarische fiddle-speelster in herinnering riep. The Ghost Of Sis Draper (Truly Handmade Records) is een conceptalbum waarop Camp eer betoont aan dit idool uit zijn kindertijd. Hij schreef het liedje Sis Draper met Guy Clark, en daarnaast samen nog een hele rits andere songs. Waarom Shawn Camp ze nu pas op een album bij elkaar zet, is een raadsel – hij hoefde zich bepaald niet te schamen voor de samenwerking met Clark en voor de vruchten meer…

The Barbaras is de volkomen onlogische naam van een band die is opgericht door twee zusters die geen van beiden Barbara heten. Het gaat om Weezy Ford en haar zus Sallie Ford, die in het verleden iets meer (internationale) bekendheid heeft verkregen met The Sound Outside. Uit die laatste band maakte ook gitarist Jeff Munger de overstap naar The Barbaras. Tezamen met een pedal steel-speler en een ritmesectie komt men op Rollercoasters (eigen beheer) tot een lekkere mix van klassieke country en jaren 60 meidenpop. Sallie en Weezy doen aan mooie samenzang en coole koortjes. Ze meer…

Lilly Hiatt staat binnenkort op de podia van zowel Ramblin’ Roots (Utrecht, 18 oktober) als TakeRoot (Groningen, 1 november). Een prima gelegenheid om alsnog aandacht te schenken aan Forever (New West Records) dat al in januari verscheen. Vat deze recensie maar op als een waarschuwing en tegelijk een belofte. Een waarschuwing, want verwacht van haar geen liedjes die keurig in de formule van een rootsfestival passen. Een belofte en wel om precies dezelfde reden; ze kan de boel even flink opschudden tussen alle folk, blues en country. Daar komt Hiatt deze keer namelijk niet mee meer…

Van Gordie Tentrees & Jaxon Haldane verscheen in 2018 al een livealbum, dit Double Takes (eigen beheer) is hun eerste dat ze als duo in de studio opnamen. In een tijdsbestek van zes dagen lukte het om in Nashville tien nummers vast te leggen. De Australiër Nash Chambers, de broer van Kasey, produceerde het album waarop verder nog onder anderen zijn vader Bill Chambers (lap steel), Lucky Oceans (pedal steel) en Charlie McCoy (mondharmonica) gastbijdragen leverden. Tentrees en Haldane schreven allebei vijf nummers. Met twee zangers is afwisseling dus gegarandeerd. En anders zijn het meer…

Brent Cobb heeft vooral naam gemaakt als songschrijver voor countryartiesten uit Nashville, maar op Ain’t Rocked In A While (Ol’ Buddy Records/Thirty Tigers) tapt hij uit een ander vaatje. De ritmesectie is van beton op het titelnummer en de gitaarsolo pure metal. Cobb voelde de behoefte om een andere kant van zichzelf te laten zien. Eentje die ook bij hem hoort, want vroeger begon het voor hem toch allemaal met hardrock en southern rock. Die twee genres bepalen de koers op zijn nieuwste en dat voelt dan toch als een stijlbreuk met zijn eerdere werk. Daarop was Cobb toch veeleer de zuidelijke meer…

Dat je ook op een hele lieve manier harde oordelen kunt vellen wordt duidelijk op I Hope We Can Still Be Friends (Saddle Creek) van Dean Johnson, singer songwriter met Crosby-snor uit Seattle, die een paar maanden geleden nog in Nederland optrad. Het is, na Nothing For Me, Please uit 2023, zijn tweede soloplaat. Wederom is het een heel vriendelijk klinkend album, grotendeels akoestisch en gezongen met die heel bijzondere, bijna tedere, stem van Johnson. Maar vergis je niet, Dean Johnson draait er soms niet omheen: Two good ears, one on either side your head / I notice you don’t care to use them meer…