The Last Waltz is in november 1976 inderdaad voor heel lang de laatste (muzikale) wals van Jaime Royal Klegerman, oftewel Robbie Robertson. Hij is het die de stekker definitief uit The Band trekt, maar er overigens wel financiële controle over houdt. Robertson stapt over naar de filmindustrie en gaat samenwerken met de regisseur van The Last Waltz-film: Martin Scorsese. Maar tien jaar later tekent Robertson toch weer een platencontract, met Geffen Records.
Robbie Robertsons debuutalbum wordt meer…
Frederick James Mullis Jr., afkomstig uit Birmingham, Alabama, probeert het in 2017 eerst zelf als Early James and the Latest met een EP-tje met vier songs. Dat gaat niet zomaar werken. Wat wel werkt is dat Frederick ‘Early James’ Mullis het pad kruist van Dan Auerbach van The Black Keys. Auerbach, zelf verslingerd geraakt aan country, blues en soul – en dus aan countryblues en countrysoul – en in 2009 maker van het superieure Keep It Hid – ontfermt zich over de 26-jarige Early James, sleept hem zijn Easy Eye Sound-studio in Nashville, Tennessee in en 
John R. Miller is afkomstig uit het meest oostelijke hoekje van West-Virginia, een landelijke streek die omkranst wordt door de Potomac rivier. Met zijn baseballcap, tattoos, denim-outfit en woeste baard is Miller een man uit de backwoods van ruraal Amerika: een ideale singer-songwriter. Miller groeide op met zingen in de katholieke kerk, punk en traditionele fiddle-muziek. Maar ook met tweedehands auto’s, wodka en chemische drugs. Miller baste in The Hackensaw Boys, maar is met zijn Depreciated
De TK in TK & The Holy Know-Nothings is Taylor Kingman. Kingman komt uit Portland, Oregon, staat bekend als een stevige drinker, is niet vies van drugs, maar schrijft met het werk van grote Texanen als Terry Allen en Doug Sahm in het achterhoofd ook voortreffelijke songs. Zelf noemt hij de muziek die hij maakt met het rammelende zootje begeleiders – treffend genaamd The Holy Know-Nothings – ‘psychedelic doom boogie’. En om dat te benadrukken hebben Kingman en zijn drinkvrienden 
Voor wie kan genieten van de muziek van de in 2020 overleden Moon Martin, niet getreurd, want in datzelfde jaar verscheen Going Home with Roman and the Rosarys. Roman en zijn rozentuinen komen uit het Duitse Gelnhausen, en zijn geënt op Redondo Beat, dat vanaf het begin van het decennium lokaal furore maakte met een mengeling van garage, surf en doo wop. Er komt een eind aan Recondo Beat als de onbetwiste voorman, zanger-gitarist Roman Aul, voor zichzelf gaat beginnen. Ziehier Roman and the Rosarys, te weten Roman op zijn twangende gitaar en elektrische pianootje; The Rosarys op 
Met bandleden afkomstig uit Bottomfeeders en Jeff the Brotherhood komen ze uit de hoek van de garagepunk, maar Silver Synthetic, een kwartet slackers uit New Orleans, Louisiana, is something completely different. Relaxte, slome countryrock is het ding van de kosmische neo-hippies. Ja: chooglin’ countryrock.
Het is daar waar Beachwood Sparks en American Beauty-periode Grateful Dead elkaar ontmoeten; waar hippie countryrock en cosmic American music samenvallen. Daar bevindt zich Pacific Range, in de omgeving van pak ‘m beet Gospelbeach, Cordovas, Silver Synthetic en The Pink Stones. Luie, lome, psychedelische countryrock met de blik op de Pacific Ocean. Dat geldt dus ook beslist voor Pacific Range, een hippiecountryband uit Los Angeles, Californië, die in 2020 debuteert met de dubbelelpee High Upon the Mountain. Twaalf heerlijk uitgesponnen 
